perpetual fear

english text below

Christina de Vos verhuisde in 2013 van Rotterdam naar het haar nog nagenoeg onbekende Zeeland. Zij had net haar reusachtige serie Aurora voltooid, afgesloten met een prachtig boek. Wat nu? Een schone lei, een frisse start; veel kunstenaars zouden helemaal opbloeien. Voor Christina was het echter vooral ontworteling en ontheemding.
 

a dress (Saint Jehanne), gem. techniek op doek, 100 x 50 cm, 2018

Wat schoorvoetend op haar eerste Zeeuwse doeken kwam, waren de Noodhelpers, een groep van veertien heiligen die vooral in het Duitse Rijnland werden aangeroepen bij allerlei ziektes en aandoeningen, zij het niet direct bij bestaansonzekerheid in het algemeen.

Zes jaar later is deze bescheiden en beperkte aanzet uitgegroeid tot een lijvige serie tekeningen, schilderijen en sculpturen die onder de noemer perpetual fear een zeer divers portret schetst van heiligheid en de achterliggende menselijkheid daarvan. Naast een persoonlijke keuze uit de ellenlange katholieke heiligenkalender, omvat zij een flink aantal newbies (zoals Aurora uit Christina's vorige serie), wannabe's (I have decided to become a saint) en hasbeens (de in 1969 van de Roomse kalender afgevoerde heiligen Christophorus en Barbara).

Dit gespeel met wat in de traditionele religie zonder meer zeer deugdzame historische personages zijn, die meestal ook nog op gruwelijke wijze voor hun geloof zijn gestorven, zou je kunnen zien als een uitvloeisel van moderne scepsis, alsmede inzichten op het gebied van psychologie en neurologie. Heiligen die lijden aan visioenen of stemmen in hun hoofd? Wij denken dan als vanzelf aan waanbeelden.

Christina's heiligen laat zij echter zonder cynisme in de waan; in plaats daarvan toont zij medeleven met hun plaats in deze meedogenloze wereld. Waar traditionele heiligen geacht worden passief en zelfs zoetsappig hun wrede lot tegemoet te gaan, daar geeft zij hen weerbaarheid, met messen en zwaarden, vervaarlijke honden en beren, een hartgrondig fuck you. Van de harteloze massale bomenkap in Zeeland tot aan het onvoorstelbare wereldleed: Christina's heiligen hebben het allemaal ondergaan en niet kunnen voorkomen.

the horse (Palden Lhamo), gemengde techniek op doek, 21 x 26 cm, 2018
 

perpetual fear

In 2013 Christina de Vos moved from Rotterdam to the terra incognita of rural Zeeland. She had just finished the enormous Aurora series, concluded with a gorgeous book. Now what? A clean slate, a fresh start; many an artist would thrive. But not Christina, who mostly felt displaced and uprooted.

Hesitantly she began painting the Holy Helpers, a group of fourteen saints that were especially venerated in the German Rhineland, and invoked against various diseases and ailments, although not directly against a general feeling of existential anxiety.

Six years later this humble and confined beginning has matured into a hefty series of drawings, paintings and objects. Under the appellation perpetual fear, it sketches a very diverse portrait of saintliness and its underlying humanity. Besides a personal selection from the overlong Roman Catholic calendar of saints, it features newbies (for example Aurora from Christina's previous series), wannabes (I have decided to become a saint), and has-beens (Christopher and Barbara, since 1969 dropped from the saints calendar).

This playful approach to what in traditional religion are emphatically very virtuous historical figures, who furthermore often laid down their lives in most horrendous ways as testament to their faith, can be seen as a consequence of modern skepticism, as well as insights into psychology and neurology. Saints with visions, and voices in their heads? Nowadays we will involuntarily think of hallucinations.

H. Barbara, gem. techniek op doek, 40 x 30 cm, 2016

Christina, however, discards cynicism and takes their visions at face value. Instead she shows compassion with their tragic roles in this cruel world. Whereas traditional saints meet their gruesome fate with cloying apathy, she endows them with resilience, with swords and knives, menacing bears and dogs, even with a heartfelt fuck you. From the callousness of the massive felling of trees in her region to the unimaginable suffering in the entire world; Christina's saints have endured it all and could not stop any of it.
 

I have decided to become a saint II, 2018