Van 17 maart tot en met 8 april 2000 in de Hollandia galerie, Vlaardingen

"Meisjes" is het recentste project van Christina de Vos, dat in zekere zin een nostalgisch onderzoek naar de gevoelswereld van haar eigen jeugd is. Maar dat al te persoonlijke is slechts de basis voor een diva-achtige verbeelding van de 'temps perdu'. De meisjes van De Vos zijn net zo goed actrices, met alle aanstellerij van dien. Het verschil is, dat de meisjesdiva's onschuldige actrices zijn, die zich niet verschuilen achter een façade, maar één zijn met het spel dat ze spelen.

China Girl, 1998 

Wide Eyed Girl, 1998 

Misschien kan niet iedereen zonder gêne naar de werken kijken, zoals ook de schilderijen van Balthus een ongemakkelijk gevoel kunnen oproepen. Het onderwerp heeft in de afgelopen jaren zijn onschuld verloren en de meisjes van Christina de Vos flirten wel degelijk, zij het onbedoeld, met de toeschouwer. Maar zij zijn schaamteloos, omdat zij hun onschuld nog niet hebben verloren.

Het dilemma van de kunstenaar is van een geheel andere, zelfs tegengestelde aard: hoe kan zij recht doen aan het 'meisjesachtige' van het onderwerp en tegelijkertijd het 'meisjesachtige' in haar techniek vermijden? Pony's en pastel zijn nu eenmaal onlosmakelijk verbonden met meisjes en iedere poging om het zoete uit het werk te weren, zou krampachtig en onheus zijn. Christina de Vos geeft haar meiden daarom alle ruimte om echte meisjes te zijn.

Autumn Girl, 1998